صنایع غذایی: مدیرعامل شرکت آسان باز شو آرمان با انتقاد از سیاست‌های ارزی، از بحران تعهدات ارزی به‌عنوان مهم‌ترین چالش حال حاضر تولیدکنندگان نام برد و خواستار ورود جدی سندیکاها و مقامات ارشد برای حل این معضل شد چراکه این موضوع نه‌تنها تولید را متوقف کرده، بلکه اعتبار ایران در تجارت جهانی را نیز به خطر انداخته است.
سید حامد هاشم منیری، مدیرعامل شرکت «آسان باز شو آرمان» در گفت‌وگو با خبرنگار ما با اشاره به وضعیت نگران‌کننده تعهدات ارزی تولیدکنندگان، تأکید کرد: نمایشگاه اخیر از نظر حضور مشتریان و … بسیار خوب بود، اما مشکل عمده‌ای که بسیاری از مراجعه‌کنندگان مطرح کردند، دغدغه‌ی جدی تعهدات ارزی بود و این خیلی مهم است که سندیکاها یا سازمان‌های مرتبط با این مجموعه‌ها این دغدغه مهم را با مقامات ارشد کشور مطرح و برای آن چاره‌اندیشی کنند چراکه تولیدکنندگان ناچارند برای تأمین مواد اولیه و استمرار تولید، ارز تهیه کنند.
وی افزود: ما میلیون‌ها دلار به امید صادرات سرمایه‌گذاری کرده‌ایم و این در حالی است که کشورهایی همچون چین به صادرات کالای نهایی سوبسید می‌دهند، حالا تولیدکننده داخلی ما باید برود همان محصول را وارد کند! این یک چالش جدی است. مشکل تعهدات ارزی باید به‌طور جدی حل شود.
منیری اظهار کرد: در این نمایشگاه اگر ۵۰۰ مجموعه تولیدی حضور داشتند، حدود ۳۰۰ مورد آن‌ها درگیر مشکل تعهدات ارزی با ارقام بین یک تا بیست میلیون دلار بودند. این مسئله باید با یک فرمت مشخص حل شود چراکه تولیدکننده‌ای که به امید صادرات، کالایی را تولید و صادر کرده، حالا دولت از او می‌خواهد ارز آن بازگرداند و این کاملاً ناعادلانه است.
وی گفت: مشتریان ما عمدتاً مجموعه‌های صنایع غذایی هستند و اگرچه مشکل ارزی هنوز تهدید مستقیمی برای ما نبوده، ولی در آینده نزدیک که می‌خواهیم لاین صادراتی خود را راه‌اندازی کنیم، این مسأله برای ما هم به تهدیدی جدی تبدیل خواهد شد.
مدیرعامل شرکت« آسان باز شو آرمان» درباره چالش‌های موجود در تامین مواد اولیه ادامه داد: ما برای تأمین مواد اولیه‌ای که ۷۰ تا ۸۰ درصد آن از خارج تأمین می‌شود، بعد از ثبت سفارش باید ۱۸۰ تا ۲۰۰ روز در صف تخصیص ارز بمانیم و این چندان توجیه اقتصادی ندارد. ما مکاتبه‌هایی را به سندیکاها و ریاست بانک مرکزی و مشاور وزیر صنعت ابلاغ کرده‌ایم که در حال حاضر کالای ما ۹۰ روز است در گمرک مانده و ۱۸۰ روز از ثبت سفارش گذشته، با این شرایط چگونه باید تولید را مدیریت کنیم؟ اعتبار تولیدکننده نزد فروشنده خارجی که بر پایه‌ی ۵۰ سال سابقه صنعت بوده، در حال از بین رفتن است. فروشنده‌ای که بر اساس اعتماد، کالا را ارسال کرده، حالا با تأخیر شدید ما در پرداخت مواجه شده و این موجب می‌شود در نگاه بین‌المللی به‌عنوان یک مشتری بدحساب و بی‌برنامه شناخته شویم.
وی در پایان تأکید کرد: این مسأله امروز تنها بحران یک شرکت نیست؛ بلکه زنگ خطری برای آینده تولید، صادرات، و اعتبار صنعتی کشور در بازار جهانی است.
