صنایع غذایی: رئیس مجمع عالی واردات ایران، با انتقاد تند از سیاستهای اقتصادی دولت و محدودیتهای داخلی علیه فعالان اقتصادی، تأکید کرد: بخش خصوصی باید آزادانه در تنظیم بازار نقشآفرینی کند چراکه تحریم داخلی از هر تحریم خارجی برای اقتصاد ایران مخربتر است.
به گزارش اقتصاد سبز آنلاین، علیرضا مناقبی، رئیس مجمع عالی واردات ایران، در این نشست با بیان سخنانی صریح و انتقادی، گفت: ۴۷ سال است که بخش خصوصی به توصیهها و تصمیمهای دولت گوش داده است و نتیجهاش وضعیت فعلی اقتصاد کشور است. حالا یکبار هم شما به حرف بخش خصوصی گوش کنید و ببینید چه میشود. البته میدانم سخت است، چون حرفهای بخش خصوصی با منافع عدهای در تضاد است.
او با انتقاد از دخالتهای دولت در فعالیتهای اقتصادی بخش خصوصی افزود: ما فعالان اقتصادی میگوییم لطفاً دست در جیب ما نکنید و بگذارید کارمان را انجام دهیم. ما در رقابت و رفاقت با یکدیگر میتوانیم بازار را تنظیم کنیم. این شعارها و تشکرهای صوری از بخش خصوصی دیگر به درد نمیخورد؛ شما فقط اجازه دهید کار کنیم.
مناقبی ادامه داد: مشکل ما دیگر تحریم خارجی نیست، بلکه تحریم داخلی است؛ تحریمی که توسط خود دستگاههای اجرایی و تصمیمگیر ایجاد میشود. تولیدکننده، تاجر، واردکننده و صادرکننده همه با ارز کار میکنند و بهجای حمایت، درگیر بروکراسی و موانع داخلی هستند. اگر دولت دخالت نکند، بازار بهصورت طبیعی توسط فعالان اقتصادی تنظیم خواهد شد.
وی با اشاره به سوءتفاهمهای موجود در نگاه سیاستگذاران نسبت به واردکنندگان گفت: یکی از نمایندگان مجلس اخیراً در مصاحبهای گفته واردکنندگان به دنبال منافع شخصی هستند و تولید را از بین میبرند. چنین سخنی از کسی که هنوز اصول اولیه اقتصاد را نمیداند، تأسفبرانگیز است. یکی از چهار پایههای اقتصاد هر کشور، واردات است؛ بدون واردات، نه تولید شکل میگیرد و نه صادرات تداوم پیدا میکند. هیچ فعال اقتصادی بدون بازار، کالایی را نه تولید میکند، نه وارد میکند و نه صادر میکند. اما متأسفانه این منطق ساده هنوز برای برخی مدیران جا نیفتاده است.
رئیس مجمع عالی واردات در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به سیاستهای ارزی کشور اظهار کرد: ارز ۲۸ هزار تومانی، ۴۰ هزار تومانی یا ۷۰ هزار تومانی شما هیچکدام در سفره مردم ننشسته است. اگر هدف حمایت از مردم است، باید اجازه دهید بخش خصوصی خودش سازوکار بازار را با تعامل و شفافیت تنظیم کند. ادامه این وضعیت به معنای تکرار همان شعارهای ۴۷ سال گذشته بدون هیچ دستاوردی برای مردم است.






