صنایع غذایی: رئیس هیات مدیره اتحادیه بیسکویت، شیرینی و شکلات ایران، هشدار داد: بیش از نیمی از صنعت بیسکویت، شیرینی و شکلات کشور به دلیل عدم تأمین روغن تعطیل شده و این بحران از مرحله هشدار عبور کرده است.
به گزارش اقتصاد سبز آنلاین، یوسف قاضیعسگر، رئیس هیاتمدیره انجمن شیرینی و شکلات ایران، در جلسه فوقالعاده کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران اظهار کرد: دوستانی که امروز در این نشست حضور دارند، نماینده صنایعی هستند که مجموعاً بیش از ۳۰۰ هزار نفر اشتغال مستقیم ایجاد کردهاند. با توجه به ماهیت زنجیرهای صنعت غذا، تعطیلی یک کارخانه باعث تعطیلی زنجیرهای واحدهای بستهبندی، کارتن، سلفون، آرد و سایر تأمینکنندگان میشود.
وی افزود: در همین لحظه بیش از ۵۰ درصد صنعت بیسکویت، شیرینی و شکلات تعطیل شده است؛ یعنی حدود ۵۰ هزار نفر اشتغال بهطور مستقیم متوقف شده است. خسارتها و هزینههایی که به صنعت وارد شده، واقعاً غیرقابل جبران است. مستندات کامل موجود است. بیش از سه تا چهار ماه است که نامهنگاری کردهایم، در جلسات متعدد با مسئولان وزارت جهاد، وزارت صمت و دیگر نهادها حضور داشتهایم و بهطور دقیق گزارش دادهایم که وضعیت روغن مناسب نیست.
قاضیعسگر ادامه داد: با وجود تذکرات مکرر، امروز میبینیم که دوباره از ما خواسته میشود فرم پر کنیم، آمار بدهیم یا جلسه دیگری تشکیل دهیم. واقعیت این است که ما از مرحله بحران عبور کردهایم. نمیدانم چه زمانی قرار است بگوییم “بحران”؟ در تمام دنیا پس از تجربه کرونا، صنعت غذا و امنیت غذایی را اولویت یک استراتژیک کشور قرار دادند؛ مهمترین استراتژی توسعه صنعتی و تخصیص منابع مالی. اما نمیدانم چرا ما دقیقاً برعکس عمل میکنیم.
وی با اشاره به نقش بخش خصوصی در زمان بحرانها گفت: در دوره جنگ ۱۲ روزه و در شرایطی که دولت توان پرداخت نداشت، بخش خصوصی با سرمایه و اعتبار خود وارد شد تا کمبود ایجاد نشود، حقوق کارگران عقب نیفتد و چرخ تولید کشور متوقف نشود. اما امروز موضوع از کنترل خارج شده است. تا همین امروز نیز بسیاری اتفاقات میتوانست رخ دهد که با تلاش بخش خصوصی کنترل شد. اما از این لحظه به بعد، هیچ چیزی تحت کنترل نیست و تبعات آن غیرقابل جبران خواهد بود.
قاضیعسگر خطاب به مسئولان حاضر گفت: خواهش میکنم که تصمیمگیری به بعد از این جلسه موکول نشود. خوشبختانه ذخایر روغن در بنادر موجود است. سؤال این است که چرا این حلقه به حلقه بعدی وصل نمیشود؟ چرا ترخیص انجام نمیشود؟ چرا تصمیمها یک روز به جیتیسی و روز دیگر به نهاد دیگر حواله میشود؟
وی افزود: ما دخالتی در اینکه چه تصمیمی میگیرید نداریم، اما تأمین روغن وظیفه حاکمیت است. یا خودتان انجام دهید یا صریح بفرمایید که نمیتوانید تا ما خود اقدام کنیم. برخی میگویند “خودتان وارد کنید”، اما چگونه وقتی امروز کارخانهها تعطیل شدهاند؟ اگر قرار بود وارد کنیم، باید دو ماه یا پنج ماه قبل اعلام میشد، نه امروز که تولید متوقف شده است.
او با گلایه شدید ادامه داد: نمیدانم با چه زبانی باید مشکلات را منتقل کنیم. نامه زدیم، جلسه گذاشتیم، پیگیری کردیم. نه میتوانیم پاسخ کارگر را بدهیم و نه اعضای انجمن را و روزی چندینبار تلفن میکنند و از ما میپرسند چه کنیم؟ واقعاً نمیدانیم چرا درک نمیشود که این وضعیت غیرقابل ادامه است.
قاضیعسگر تأکید کرد: روشی که تا امروز اتخاذ شده جواب نداده است. باید با رویکردی متفاوت وارد عمل شد. امروز ذخایر روغن در بندر موجود است اما مانند “آبِ دستنیافتنی” است؛ همه چیز هست اما تولیدکننده تشنه مانده است و در حال نابودی است.
وی در پایان گفت: از شما میخواهم تصمیم نهایی همینجا گرفته شود. زنجیره صنعت غذا ظرفیت بحران بیشتر را ندارد.
