صنایع غذایی: رئیس هیأتمدیره شرکت کیسه طلایی زایندهرود با تشریح دلایل افزایش قیمت مواد پلیپروپیلن نساجی، تأکید کرد: رشد تقاضای بهینهیابیشده، محدودیت عرضه و فشارهای نقدینگی، صنایع پاییندستی بهویژه کیسهبافی و صنایع غذایی دارای قیمتگذاری دستوری را با چالش جدی مواجه کرده است.
به گزارش اقتصاد سبز آنلاین، مصطفی کشانی، رئیس هیأتمدیره شرکت کیسه طلایی زایندهرود، در جلسه کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران با اشاره به روند افزایشی قیمت مواد پلیپروپیلن نساجی اظهار کرد: تا تابستان امسال، با وجود کاهش عرضه به دلیل قطعی برق، شاهد رقابتهای شدید قیمتی نبودیم، چراکه هفتهای دو تا سه روز قطعی برق وجود داشت. اما از ۱۴ مهرماه، نخستین شوک قیمتی در بازار رقم خورد و قیمتها ناگهان به محدوده ۱۱۸ تا ۱۲۰ هزار تومان رسید.
وی افزود: در همان مقطع، بسیاری از واحدها از خرید امتناع کردند. معیار ما همواره این بوده که قیمت خرید مواد اولیه با نرخ دلار آزاد و قیمتهای جهانی همخوانی داشته باشد تا امکان رقابت در بازار صادراتی، با در نظر گرفتن حدود ۵ درصد هزینههای جانبی، فراهم باشد. با این حال، در مهرماه از این مرز منطقی عبور شد و برخلاف انتظار، روند افزایشی قیمتها متوقف نشد و همچنان ادامه یافت.
کشانی با اشاره به آمارهای بهروزشده تقاضا تصریح کرد: حدود یک ماه پیش، آمار بهینهیابی صنعت نساجی را که سال گذشته حدود ۷۹ تا ۸۰ هزار تن بود، بهروزرسانی کردیم و مشخص شد این رقم اکنون به حدود ۹۵ هزار تن رسیده است. در شرایطی که میزان عرضه ماهانه حدود ۴۴ تا ۴۵ هزار تن است، حتی اگر بخشی از این تقاضا واقعی نباشد، باز هم شکاف معناداری میان عرضه و تقاضا وجود دارد.
وی تأکید کرد: نگاه ما به این موضوع شعاری و مبتنی بر توطئه نیست. مسئله اصلی عدم توازن عرضه و تقاضاست. بورس کالا نیز در حد توان خود تلاش کرده سوداگری را کاهش دهد؛ از جمله اقدام اخیر که امکان مشاهده تابلو معاملات پیش از شروع رسمی فراهم شد و به همگنتر شدن قیمتها کمک کرد.
رئیس هیأتمدیره شرکت کیسه طلایی زایندهرود با اشاره به تأثیر این شرایط بر صنایع دارای قیمتگذاری دستوری گفت: این قیمتها برای صنایعی مانند آرد که قیمت فروش محصولشان دستوری است، فشار مضاعف ایجاد میکند. صنعت آرد با حاشیه سودی مواجه است که طی چهار سال گذشته تغییری نکرده و در عین حال، قیمت کیسهها حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد افزایش یافته است.
کشانی راهکار کوتاهمدت را تسهیل واردات دانست و گفت: به نظر من، بهترین گزینه در شرایط فعلی، تسهیل واردات است؛ چه در حوزه تشریفات گمرکی و چه در کاهش زمان ترخیص. امروز حتی با پرداخت کامل وجه محموله، زمانبر بودن فرآیند ترخیص، توان نقدینگی تولیدکننده را بهشدت کاهش میدهد.
وی در ادامه با اشاره به آمار واحدهای بهینهیابیشده افزود: حدود ۵۴۰ واحد دارای سهمیه بهینهیابی زیر ۱۰۰ تن هستند که بخش قابلتوجهی از مواد دریافتی آنها وارد بازار آزاد میشود. این موضوع نیازمند بازنگری جدی از سوی وزارت صمت در نظام بهینهیابی است تا تقاضای غیرواقعی کنترل شود.
کشانی درباره تفکیک عرضه پلیپروپیلن صنعت کیسهبافی نیز گفت: برخی پیشنهاد میدهند عرضه پلیپروپیلن کیسهبافی بهدلیل ماهیت استراتژیک، در تالاری جداگانه انجام شود. اما باید توجه داشت که حدود ۶۰ درصد پلیپروپیلن نساجی به صنعت کیسهبافی میرسد و هرگونه تفکیک باید مبتنی بر دادههای دقیق وزارت صمت باشد؛ در غیر این صورت، ممکن است محدودیتها برای این صنعت حتی تشدید شود.
وی در پایان با اشاره به تجربه صنایع دیگر خاطرنشان کرد: همانطور که در صنعت دام و طیور شاهد افزایش چندبرابری قیمت نهادههایی مانند ذرت بودهایم، این کمبودها در بازار مواد اولیه نیز قابل مشاهده است. تصمیمگیریهای ناپایدار که ظرف یک هفته لغو میشوند، به بازار آسیب میزنند و لازم است راهکارها با دقت و پایداری بیشتری اتخاذ شوند.
